Pierwszy

- Zabiję cię!  Dlaczego mi to zrobiłaś! – oskarżała przyjaciółkę o przyjęcie zamówienia od jej piłkarskiego idola.

- To było dla twojego dobra. Nie mogłam pozwolić byś zemdlała przy ich stoliku – blondynka wzruszyła ramionami i posłała uśmiech koleżance.

- Pozwól mi chociaż zanieść im zamówienie! Zaraz… z kim on tam siedzi? – brunetka wyjrzała zza baru i dostrzegła młodego bruneta. – Lucas Piazon – dopowiedziała sobie.

- Na to mogę się zgodzić. Ale bez żadnych scen! – zagroziła palcem blondynka i podała dziewczynie dwa talerze.

Natalie sprawdzała wszystkie zamówienia jakie zostały złożone i kątem oka patrzała na starsza koleżankę, która podchodziła do stolika piłkarzy.  Zobaczyła na jej twarzy, uśmiech który mówił, że zaraz zacznie się coś dziać.  Zaczęła z nimi rozmawiać… Zostawiła karteczki i powolnym krokiem podeszła do koleżanki.

- Marina, jesteś potrzebna na kuchni. I to zaraz! – odciągnęła dziewczynę za łokieć i odprowadzała ją kątem oka, natomiast jak znikła jej z pola widzenia zaczęła mówić:

- Przepraszam za zachowanie mojej koleżanki. Jest wielką fanką pana – skierowała się do Davida – I widząc pana traci panowanie nad sobą.

Całą trójką się zaśmiali.

- Nie wiedziałem, że aż tak mogę działać na kobiety – David wciąż nie przerywał śmiechu.

- Mam nadzieję, że nie była nachalna, czy coś w tym stylu? Nie narzucała się…

- Ależ skąd! Naprawdę miła – powiedział szatyn w kręconych włosach.

Dziewczyna posłała mu uśmiech i już miała odchodzić kiedy usłyszała za sobą głos:

- Jak masz na imię? – spojrzała na młodego bruneta

- Natalie – odpowiedziała z uśmiechem i poszła w swoim kierunku.

~*~

- Czy Tobie popierdoliło się w tym łbie do końca!? – krzyczała blondynka  wymachując rękami. – Nie możesz im się naprzykrzać!

- Uspokój się! Tylko zamieniłam z nim parę zdań i poprosiłam o autograf!

- Nie powinnaś się z nimi spoufalać! Zajmij się swoimi obowiązkami  a nie podniecaniem się piłkarzem! Powinnaś pozostać profesjonalistką! Pracujesz w najlepszym hotelu tutaj, a takie cyrki odwalasz. Jestem młodsza a zachowuję się lepiej od ciebie! Przemyśl to sobie… Ja już skończyłam i wychodzę stąd. – oznajmiła  i wyszła z kuchni, rzucając fartuch na blat baru. Zdenerwowana skierowała się do swojego pokoju hotelowego, w którym mieszkała wraz z przyjaciółką. Przebrała się  w kostium kąpielowy i z ręcznikiem zeszła  nad basen.

~*~

Zobaczył jak blondynka wychodzi z restauracji cała podminowana. Słyszał jakieś krzyki dobiegające z kuchni ale nie do końca wiedział o co chodzi.

- To co teraz robimy? – spytał się David  jak odłożył pusty talerz na bok. – Może pójdziemy wypróbować basen?

- Jasne, czemu nie – zaśmiał się brunet i wstał od stolika. Zobaczył jak z kuchni wychodzi dziewczyna, której pół godziny  wcześniej jego przyjaciel składał autograf na kartce z notesu. Była smutna…

- Coś się stało? – spytał Lucas, kiedy dziewczyna podeszła do stolika by pozbierać brudne naczynia

- Nie, nic takiego – machnęła ręką i wzięła naczynia.

- Wiesz może gdzie jest twoja koleżanka? Natalie?

- Nie, nie wiem. Chociaż jak zawsze  może być nad basenem… lubi tam przebywać.

- To miło, też się tam wybieramy – David poruszał zawadiacko brwiami w kierunku brunetki. – Chciałabyś może do nas dołączyć?

I w tym momencie przypomniała sobie słowa przyjaciółki ‘ Nie powinnaś się z nimi spoufalać’

- Chciałabym, ale nie powinnam.

- Jakbyś zmieniła zdanie to jesteśmy przy basenie – puścił jej oczko, co wywołało na jej twarzy delikatnym uśmiech.

- Jak możesz tak bajerować do dziewczyny? – spytał Lucas zaraz po tym jak wyszli z hotelowej restauracji, kierując się do wind.

- Co znaczy ‘jak możesz’? Normalnie! Podoba mi się, to bajeruje. Proste?

Brunet pokręcił głową. – Z kim ja się zadaje.

~*~

- Tak tato, jestem nad basenem. Daj mi spokój, proszę. I tak, wiem, że tworzysz nowy hotel w Kalifornii, ale mnie tam nie będzie. Polubiłam Nowy Jork – rozłączyła się i położyła leżaku tuż nad basenem. Zamknęła powieki i włożyła słuchawki do uszu, z których wydobywała się rockowa muzyka. Nagle  zrobiło się ciemno w mniemaniu dziewczyny, więc otworzyła oczy, wypuszczając głośno powietrze. Chciała wreszcie odpocząć, lecz nie było jej to dane.  Nad sobą zobaczyła dwóch chłopaków… a w zasadzie piłkarzy, których ‘poznała’  w restauracji godzinę wcześniej.

- W czym mogę panom pomóc? – spytała, wstając do pozycji siedzącej na leżaku.

- Jakim panom! David jestem, a to Lucas – oboje się uśmiechnęli do dziewczyny.

-Nie powinnam z Wami przechodzić na ‘ Ty’ – powiedziała stanowczo. – Ja tu pracuję.

- Pracujesz od siódmej do siedemnastej jak dobrze zauważyłem, a teraz jest prawie wpół do szóstej… i leżysz tu jakbyś była na wakacjach, więc nic nie wspominaj o pracy – chłopak w kręconych włosach puścił dziewczynie oczko.

- Niech wam będzie, przyłapaliście mnie.  – podniosła ręce w geście obrony. – Jestem Natalie.

- Chcieliśmy się poznać, bo wyglądasz na naprawdę fajną dziewczynę – dopowiedział Lucas. – Masz ochotę z nami popływać?

-Podziękuje, na razie nie chcę – uśmiechnęła się dziewczyna.

- My nie przyjmujemy odmowy – David wziął dziewczynę za nogi, natomiast Lucas złapał za ręce i wrzucili ją do wody.

- To tak na nasze zapoznanie się – rzucił młodszy brunet i oboje wybuchnęli śmiechem.

- Czy Wam odbiło do reszty? Tak się nie robi! – mówiła wkurzona. – A co byście zrobili jakbym zaczęła się topić, bo nie umiem pływać?

- To byśmy myśleli jakbyś się faktycznie topiła – uśmiechnął się Lucas.

Nagle dziewczyna zniknęła pod powierzchnię wody.

- Ej! Gdzie ona jest! – krzyczał młodszy

- Skąd mam wiedzieć! – oboje wskoczyli do basenu, w obawie, że dziewczyna faktycznie nie umie pływać.

Natomiast ona płynęła pod wodą do najbliższego wyjścia z basenu. Wyszła z niego i położyła się na leżaku, korzystając z ostatnich promieni słońca w tym dniu.

- Nie ma jej! – krzyczał Lucas i znów się zanurzył pod wodę.

- Bo leży na leżaku, idioto – burknął David po czym wynurzył z basenu Lucasa – Spójrz na leżak, kretynie. Wrobiła nas!

Oboje wyszli z basenu z lekka wkurzeni. Popatrzyli się na triumfalny wyraz twarzy dziewczyny, który mówił sam za siebie.

- Zanim coś zrobicie, to pomyślcie – puściła im oczko i dalej się opalała.

- Ile tak właściwie masz lat? – spytał Lucas, siadając obok blondynki, owinięty ręcznikiem.

- Skończyłam osiemnaście – wyszczerzyła się.

- O. Jesteś rocznik Lucasa – zaśmiał się David, po czym wbił wzrok w kolegę ‘mówiący’ by zaczął podrywać brunetkę.

- Zostawię Was samych, nie będę rozmawiał z małolatami – zaśmiał się David, po czym dostał skręconym ręcznikiem w ramię  od Lucasa– Ała! To bolało!

- To za małolatów – wytknęła język Natalie. David odszedł obrażony, zostawiając przy tym brunetkę i piłkarza samych.

- Na długo tu przyjechaliście? – spytała i spojrzała na chłopaka swoimi brązowymi oczami.

- Na dwa dni. Potem mamy mecz, a następnie kolejny w innym mieście. 

________

Witam Was!

Nawet nie wiecie jak się cieszę, że mam tu jakieś czytelniczki :) Nie do końca wierzyłam w to, że ktokolwiek się tu pojawi i przeczyta prolog :)

Dziękuję,dziękuję i dziękuję! Każda opinia jest ważna i tak samo daje kopa! :D

Do następnego!<3

Swoją drogą, szkoda, że Roberto Di Matteo odszedł dzisiaj z Chelsea. Będzie mi go brakować i życzę mu jak najlepiej.